ก้อนเมฆแห่งชีวิต

ชีวิตคนเราเปรียบเสมือนก้อนเมฆ ที่ใช้เวลาเริ่มจากก้อนเล็กๆเดินทางไปตามการหมุนของโลกอยู่บนท้องฟ้า บางครั้งก็ต้องรวมตัวกันเป็นเมฆก้อนใหญ่ เพื่อที่จะกลั่นตัวเป็นน้ำฝนให้เกิดประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตและแผ่นดิน ต้องผ่านพายุรุนแรง ต้านแรงฟ้าฝ่า อยู่ท่ามกลางเสียงร้องอันดันสนั่นและลมแรง แต่เมื่อพายุสงบลง ก้อนเมฆก็จะสลายตัวเป็นก้อนเล็กๆ ชีวิตคนเราก็เช่นกันที่ต้องออกเดินทางไปพร้อมเวลา เวลาที่จะเติบโตขึ้น พบเจอสิ่งใหม่ๆทั้งดีและร้ายปะปนกันไป แต่สุดท้ายแล้วชีวิตก็จะดับสลายไปดั่งเช่นก้อนเมฆ  

    ก่อนที่ชีวิตจะดับสลายไปก็อย่าลืมกลั่นน้ำฝนออกมาให้คนรอบข้าง คนที่เรารักและแผ่นดินได้ชุ่มช่ำและชื่นใจกับสิ่งที่เราตอบแทน